Ostra i Ogorzała to dwa szczyty Beskidu Wyspowego, które zwykle wymienia się w parze i również zdobywa za jednym razem, gdyż dzieli je od siebie zaledwie 15 minut marszu. Szlak na nie prowadzący obfituje w piękne panoramy, w których można z łatwością wyróżnić Mogielicę i Ćwilin. Do startu szlaku dotrzesz samochodem z Krakowa w około 1 h 30 min. To jak? Komu w drogę temu czas! Poniżej znajdziesz opis szlaku na Ostrą i Ogorzałą, zdjęcia, panoramy i legendę.
Zdobywanie kolejnych szczytów Beskidu Wyspowego może wejść w nawyk, szczególnie w piękne słoneczne dni, gdy białe obłoczki leniwie przesuwają się po niebieskim niebie. Szlak na Ostrą i Ogorzałą jest bardzo przyjemny, prowadzi przez lasy i łąki, na których prowadzony jest wypas owiec i krów, już z daleka słychać dźwięk dzwonków, które uwieszone są u ich szyi.
O czym przeczytasz we wpisie:
- Ostra i Ogorzała – szlak z Łętowego
- Szlak zielony na Ostrą i Ogorzałą
- Z Ostrej na Ogorzałą
- Ostra i Ogorzała – na szczycie
- Ostra i Ogorzała – panorama
- Ostra – legenda o Tobołowym lesie
- Korona Beskidu Wyspowego – Ostra i Ogorzała
- Dwie Ostre w Beskidzie Wyspowym
- Ostra i Ogorzała w Beskidzie Wyspowym – informacje praktyczne
Ostra i Ogorzała – szlak z Łętowego
Wycieczka na Ostrą i Ogorzałą może rozpocząć się w dwóch punktach, w Łostówce od strony Mszany Dolnej lub w Łętowym, gdzie rozpoczyna się również szlak na Jasień. Najkrótszy szlak na Ostrą i Ogorzałą to ten z Łętowego.
Przez szczyt przechodzi tylko jeden szlak turystyczny, w kolorze zielonym, lecz jeśli niekoniecznie musisz cały czas podążać znakowaną trasą, to możesz dojść do szlaku niemalże dowolną drogą polną i leśną, która pnie się w górę. Taka dowolność to chyba największa zaleta wycieczek w Beskid Wyspowym – często korzystam z możliwości wędrówki „na przełaj”, dzięki czemu odkrywam piękne miejsca.
Szlak zielony na Ostrą i Ogorzałą
Start szlaku na Ostrą w Łętowym znajduje się przy drodze głównej, która łączy Wilczyce i drogę krajową nr 968 (GPS: 49.654433, 20.185876), ciężko tutaj o miejsce do zaparkowania samochodu, więc polecam auto zostawić nieco wyżej, pod współrzędnymi 49.657777, 20.193729, wydłuży to wycieczkę o około 30 minut, gdyż trzeba zejść asfaltem w dół do szlaku, a później człapać pod górę, aby wrócić w to samo miejsce.
Szlak zielony na Ostrą poprowadzony jest polnymi drogami, które przecinają łąki i fragmenty lasów. Wejście na szczyt Ostrej zajmuje około 1 h, o ile nie robi się co chwilę przystanków na podziwianie widoków, które są tutaj naprawdę urocze i oczywiście, im wyżej, tym ładniej, chociaż z samego szczytu niewiele widać. Warto tutaj wziąć ze sobą mapę, gdyż oznaczenia w terenie są nieco słabe.
Pierwsze 20 minut to powolna wspinaczka w górę, szlak nieco się wije, aż osiąga się szczyt wzgórza, z którego roztaczają się urocze panoramy na zachód i północny-wschód, gdzie Ćwilin zamyka cały widok – można wypatrzeć na nim rozległą Michurową Polanę, na której w lecie można zbierać borówki. W tym miejscu szlak skręca ostro w prawo i niemal na krechę prowadzi już wprost na szczyt Ostrej. W lecie usłyszeć tutaj można dźwięk dzwonków, który roznosi się po lesie i łąkach.
Po 5 minutach wyjaśnia się, co tak dzwoni, to stado owiec, które jest wypasane przy bacówce, która zamyka widok, gdy podąża się przez śródleśną łąkę. Jest to najurokliwszy zakątek na trasie, wydaje się, jakby cywilizacja tutaj nie dochodziła, a jednak, szybko da się zauważyć napisy, że poruszać się mogą tędy tylko piesi, przejazdu nie ma. Prawdopodobnie wystawione są dla miłośników quadów, których można spotkać pod Ogorzałą, gdzie jest ustawiona wiata.
Jeśli dobrze się rozejrzysz na szlaku, to wypatrzysz tutaj kilka starych bacówek. Wtapiają się w krajobraz, niemalże znikają pośród drzew.
Przed bacówką szlak skręca w prawo, nie ma oznaczeń, dopiero kawałek dalej jest kamień ze szlakiem i słupek z oznaczeniami szlaku narciarskiego. Za nimi szlak skręca za drogą polną w lewo i pnie się prosto w górę, można wypatrzeć oznaczenie na kamieniu w drodze, dalej będą na drzewach, to chyba najlepiej oznaczona część drogi. Ponownie świetne widoki, można wyróżnić w panoramie charakterystyczny szczyt Mogielicy. Z tego miejsca pozostało jeszcze 30 minut na szczyt Ostrej.
Szlak powoli porzuca łąki i wchodzi w las, jest tu stromo, w drodze wyrzeźbiony jest głęboki kanion, kamienie usuwają się spod butów. Dodatkowym utrudnieniem podczas mojego podejścia były powalone drzewa, a wyżej, na wypłaszczeniu, potężne kałuże, które ledwo da się obejść wąskim skrawkiem pobocza.
Po 1 h można powitać szczyt Ostrej, stąd jeszcze 15-20 minut na Ogorzałą, która znajduje się poza zielonym szlakiem, więc trzeba kierować się na mapie na współrzędne 49.666161, 20.144083.
Z Ostrej na Ogorzałą
Po chwili odpoczynku na Ostrej warto podejść jeszcze na Ogorzałą, na której znajduje się słupek z nazwą szczytu i ławeczka. Początkowo droga schodzi w dół, można kierować się oznaczeniami zielonego szlaku. Po kilku minutach mija się wiatę, w której można spotkać miłośników quadów, uważaj, gdyż wjeżdżają i zjeżdżają ze szczytu Ostrej z prędkością nieco dyskusyjną.
Po około 6 minutach trzeba opuścić szlak turystyczny i podążyć w prawo drogą, która pnie się w górę. Po kolejnych 10 minutach jeszcze raz trzeba odbić w prawo i po paru krokach widać szczyt Ogorzałej.
Ostra i Ogorzała – na szczycie
Szczyt Ostrej jest sporą polaną, gdy byłam tutaj w 2016 roku, szlak był zawalony drzewami z wiatrołomu, obecnie przyroda z powrotem zabiera to, co na chwilę odsłoniła. Jest tutaj miejsce, na którym rozpalane są ogniska, stół z dwoma ławkami, ławka Edyty, drewniany krzyż i kapliczka na drzewie, w której obrazek wypłowiał, przedstawia Ojca Pio. Oczywiście można tu także znaleźć słupek z oznaczeniem szczytu i wysokości.
Szczyt Ogorzałej jest bardziej spiczasty, a co za tym idzie, jest na nim niewiele miejsca. W lecie kwitnie tutaj wierzbówka kiprzyca, która pięknie wygląda w promieniach zachodzącego słońca. Tutaj także ustawiony jest słupek z tabliczką i ławka, tym razem Zuzanny – służy w lecie raczej tylko do odpoczynku, gdyż widok zasłaniają liście drzew, lecz gdy opadną na zimę, panorama może być zacna. Życzę Ci trafienia tutaj w jak najlepszych warunkach widokowych!
Ostra i Ogorzała – panorama
Niestety tym razem wielkie rozczarowanie, gdyż oba szczyty oferują w lecie bardzo okrojone widoki, więc jeśli chcesz coś więcej zobaczyć, to wybierz się tutaj zimą, gdy drzewa pozbawione są liści. Na poniższych zdjęcia malowniczy zachód słońca, pierwszy widziany z ziemi, kolejne z drona.
Ostra – legenda o Tobołowym lesie
Legendy krążą i zmieniają kręgi kulturowe, a także kontekst, lecz ich rdzeń często pozostaje taki sam, dlatego niektóre z nich wydają się do siebie bardzo podobne. Stoki Ostrej w Beskidzie Wyspowym porasta las, jedna z jego części nazywana jest Tobołowym Lasem, podobno znajdują się tam ogromne pieczary, w których śpią zakuci w zbroje rycerze. Wojacy mają się zbudzić dopiero w dniu Sądu Ostatecznego, aby zawojować świat.
Legenda o rycerzach z Tobołowego Lasu jest nieco podobna do legendy o rycerzach spod Giewontu, którzy mają się przebudzić i powstać, gdy trzeba będzie bronić polskich ziem przed nieprzyjaciółmi. Czy tak się stanie? Wątpię, lecz wiara czyni cuda i zawsze warto w coś wierzyć.
Korona Beskidu Wyspowego – Ostra i Ogorzała
Wybierając się na wycieczki w Beskid Wyspowy, warto rozważyć zdobywanie regionalnych odznak turystycznych, do których potrzebne jest zdjęcie przy tabliczce oznaczającej szczyt i odczytanie znajdującego się na niej QR code. Ostra i Ogorzała wchodzą w skład Korony Beskidu Wyspowego i odznaki „102 Wyspy” Beskidu Wyspowego. Czas zdobywania górek z listy nie jest ograniczony czasowo, więc możesz nawet latami cieszyć się co rusz nową wycieczką w góry. Bardzo polecam, sama jestem w trakcie odhaczania kolejnych miejsc na mapie, więc jeśli wciągniesz się w temat, to znajdziesz u mnie na blogu opisy tras, panoramy i historie o wyspowym.
Więcej na temat odznaki Korona Beskidu Wyspowego przeczytasz tutaj: Korona Beskidu Wyspowego – jak ją zdobyć i jakie szczyty wchodzą w jej skład?
Dwie Ostre w Beskidzie Wyspowym
Nazwy górskie powtarzają się, stąd w niejednej lokalizacji można spotkać jaworzynę albo cyrlę, jednak miejsca takie często mają drugi człon, który odróżnia je od tych innych. W Beskidzie Wyspowym można znaleźć dwie Ostre, które rozróżnia się po wysokości albo po najbliższym im szczycie i tak oto jest Ostra (780 m n.p.m.) koło Ogorzałej, o której jest ten wpis i druga Ostra (925 m n.p.m.) koło Cichonia. Ta druga wymieniana jest często wspólnie z innymi szczytami, które zdobywa się w czasie (zazwyczaj) jednej wycieczki: Cichoń, Ostra i Jeżowa Woda, ale o tym innym razem.
Ostra i Ogorzała w Beskidzie Wyspowym – informacje praktyczne
- Samochód można zaparkować pod współrzędnymi: 49.657777, 20.193729. Dojście i powrót w to miejsce od wejścia na szlak wydłuży czas wycieczki o ok. 30 minut, możesz spróbować zaparkować gdzieś bliżej szlaku.
- Najkrótszy szlak na Ostrą to zielony szlak od strony Łętowego doprowadza na szczyt Ostrej w ok. 1 h, Ogorzała znajduje się o ok. 15-20 minut marszu dalej, poza szlakiem, trzeba kierować się na nią drogami leśnymi. Współrzędne GPS Ogorzałej: 49.666161, 20.144083.
- Nie ma tutaj możliwości zrobienia pętli, powrót tą samą trasą.
- Można wybrać się tutaj z psem.
- Na Ogorzałą i Ostrą można także wejść zielonym szlakiem od strony Łostówki. Czas przejścia to ok. 2 h. Na tę trasę można również wyruszyć z Mszany Dolnej, wycieczka będzie dłuższa o przynajmniej 40 minut.
Ogorzała w Beskidzie Wyspowym – współrzędne GPS: 49.666161, 20.144083
Ostra przy Ogorzałej w Beskidzie Wyspowym – współrzędne GPS: 49.663098, 20.153325
