Dolina Furkotna i Dolina Młynicka – Tatry Słowackie. Jednodniowa wycieczka

Szczyrbskie Pleso w Tatrach Słowackich to miejscowość tłumnie odwiedzana przez turystów ze względu na łatwo dostępne szmaragdowe jezioro i piękne panoramy. Tłem dla wody są poszarpane granie szczytów, całość tworzy niezapomniany obraz. Można stąd wybrać się na wycieczkę ze startem i końcem przy dolnej stacji kolejki krzesełkowej na Skrajne Solisko. Malownicza pętla wiedzie przez Doliny Furkotną i Młynicką – spędzisz tu kilka prawdziwie tatrzańskich godzin.

Wycieczka do Doliny Furkotnej od strony Skrajnego Soliska sama w sobie jest już atrakcją, ponieważ można wyjechać kolejką krzesełkową, zjeść coś w schronisku i stąd podążyć dalej widokowym niebieskim szlakiem do Szkutnastej Polany. Dodanie do tego wysoko położonej przełęczy Bystra Ławka i zejścia Doliną Młynicką, w której jest wodospad, to wisienka na torcie.

Szczyrbskie Pleso samochodem czy pociągiem?

Na początek nieco informacji praktycznych. Opisywana tutaj trasa ma swój start w Szczyrbskim Plesie i to właśnie do tej miejscowości trzeba się dostać, lecz niekoniecznie musi ona być bazą noclegową. Szczyrbskie Pleso jest ostatnią stacją pociągu, który poprowadzony jest u podnóża słowackich Tatr, jest to świetna alternatywa dla samochodu – jeździ często, nie jest drogi i wygodnie podróżuje się nim od miasteczka do miasteczka.

Jeśli zaś wybierzesz się tutaj samochodem, to w miejscowości jest bardzo duży parking poziomowy położony przy stacji kolejowej. Opłata jest za cały dzień postoju, można także płacić za godziny. Jednak ze względu na turystyczną popularność Szczyrbskiego Plesa, w lecie i piękną jesienią, w weekendy może być ciężko tu zaparkować.

Dolina Furkotna – Dolina Młynicka. Przebieg szlaku

Start wycieczki do Doliny Furkotnej jest w Szczyrbskim Plesie. Warto przejść się brzegiem jeziora, żółty szlak poprowadzony na północny-wschód doprowadzi Cię do dolnej stacji kolejki krzesełkowej na Skrajne Solisko, po drodze możesz skorzystać z wieży widokowej Tatras Tower. Nadmienię, że jeśli nie chcesz korzystać z kolei linowej, możesz obejść jezioro Szczyrbskie od zachodu niebieskim szlakiem, który doprowadzi Cię do Chaty pod Soliskiem i dalej do Doliny Furkotnej (czas przejścia z centrum miasta, to ok. 2 h 05 min).

Można także wybrać się wpierw niebieskim, następnie czerwonym szlakiem na północny zachód i po godzinie marszu wejść na żółty szlak przez Dolinę Furkotną. Dojście do Szkutnastej Polany tym wariantem to 2 h 05 min.

Trasa wycieczki Dolina Furkotna – Dolina Młynicka:

Parking Szczyrbskie Pleso – kolejka krzesełkowa na Skrajne Solisko – Chata pod Soliskiem – Szkutnasta Polana – Dolina Furkotna – Przełęcz Bystra Ławka – Dolina Młynicka z wodospadem Skok – parking Szczyrbskie Pleso. Całość trasy zajęła mi 7 h ze spacerem brzegami jeziora i postojem na obiad w schronisku. Czas przejścia od schroniska na parking: ok. 6 h 11 min.

Skrajne Solisko i Chata pod Soliskiem

Wjazd kolejką na Skrajne Solisko trwa około 10 minut, dla porównania, dostanie się tutaj pieszo ze Szczyrbskiego Plesa zajmuje ok. 2 h. Z przesuwającego się powoli krzesełka można podziwiać Dolinę Młynicką. Widoki nie należą do spektakularnych, lecz jeśli ktoś nie idzie dalej na szlak, to ten fragment można uznać za sycący wzrok. Po wjechaniu na szczyt rozpościera się bardzo szeroka panorama – z jednej strony granie Tatr, z drugiej doliny.

Powyżej górnej stacji kolejki znajduje się schronisko górskie Chata pod Soliskiem. Budynek nie zachwyca, taki tam baraczek na zboczu góry, lecz ma spory taras, smaczne jedzenie i można delektować się górskim klimatem. Nowy budynek powstał w 2003 roku na miejscu starszego obiektu.

W Chacie pod Soliskiem można także kupić znaczki turystyczne, drobne pamiątki i przenocować. Wspomniałam już wyżej o jedzeniu, tutaj zamówiłam knedliki z owocami sezonowymi i sosem waniliowym – były najlepsze spośród tych wszystkich, które jadłam na tym wyjeździe. A najlepsze takie danie w swoim życiu jadłam w schronisku Pod Chopokiem, lecz było to w latach 90., więc wiele mogło się zmienić, na pewno był tam sos budyniowy, a nie śmietanowy.

Obok Chaty pod Soliskiem poprowadzony jest czerwony szlak na Przednie Solisko, można przy nim wypatrzeć tablicę do pamiątkowych zdjęć. Czas przejścia na górę wynosi ok. 1 h, wrócić trzeba tą samą trasą. Osobiście mam stamtąd wspomnienia takie, że za nic nie chciałam tam pójść po raz kolejny i tak oto mogę Ci opisać szlak do Doliny Młynickiej przez Dolinę Furkotną, o którym właśnie czytasz.

Dolina Furkotna z Chaty pod Soliskiem

Aby dostać się do Doliny Furkotnej spod Chaty pod Soliskiem trzeba podążyć niebieskim szlakiem na północny-zachód. Czas przejścia do Szkutnastej Polany (1710 m n.p.m.), która znajduje się w Dolinie Furkotnej, zajmuje 15 minut. Trasa wiedzie wśród kosodrzewiny i blokowisk skalnych. Widoczne są w oddali poszarpane szczyty Siodełkowej Kopy i Ostrej Wieży. Trasa sprowadza nieco w dół, lecz kto by się tym przejmował, gdy wokoło jest tyle piękna.

Po dojściu do Szkutnastej Polany szlak żółty Doliną Furkotną wiedzie w dół i w górę, trzeba się kierować w prawo, w stronę Przełęczy Bystra Ławka, tabliczka informuje, że czas przejścia w to miejsce to 2 h 30 min.

Dolina Furkotna

Szlak żółty przez Dolinę Furkotną początkowo spokojnie pnie się w górę. Szeroka dolina od zachodu ograniczona jest granią Ostrej, od wchodu granią Soliska, a w głębi, od północy zamyka ją boczna grań Krywania od Furkotu (2405 m n.p.m.) do Ostrej – lecz tego ostatniego z Polany Szkutnastej nie widać, zasłania go ogromny próg skalny, który jest jedyną cięższą przeszkodą przed przełęczą. Dodam, że Furkot jako szczyt jest możliwy do zdobycia, lecz nie prowadzi tam szlak turystyczny.

Początkowo szlak jest szeroką drogą, która delikatnie wznosi się w górę. Dalej przechodzi w wąską ścieżkę pokonującą różnicę wysokości progu, który zatrzymuje wody Niżniego Wielkiego Stawu Furkotnego. Do pokonania jest tutaj ok. 210 m wysokości, a stąd do Wyżniego Wielkiego Stawu Furkotnego pozostanie już tylko ok. 100 m wysokości i przejście tutaj nie sprawia już większego problemu. A dalej pozostaje wdrapać się na przełęcz. Czas przejścia do tego miejsca spod Chaty pod Soliskiem to ok. 2 h 20 min.

Stawy Doliny Furkotnej

Dnem doliny przepływa Furkotny Potok, może to od wydawanego przez niego odgłosu „furkotania” otrzymał on nazwę. Jest tu kilka stawów, szlak przebiega przy dwóch z nich, przez co trzeba się nieco pomęczyć i pokonać ogromne progi skalne utrzymujące ich wody w ryzach.

W drodze ze Szkutnastej Polany na Bystrą Ławkę mija się Niżni i Wyżni Wielki Staw Furkotny oraz niewielkie Furkotne Oczko. W języku słowackim Niżni i Wyżni Staw noszą imię szwedzkiego botanika Görana Wahlenberga i pod taką nazwą zobaczysz je na drogowskazie na polanie.

 Wyżni Wielki Staw Furkotny jest położony na wysokości 2157 m n.p.m., co sprawia, że jest on najwyżej położonym ze wszystkich większych jezior tatrzańskich.

Z ciekawostek Doliny Furkotnej. Poniżej Szkutnastej Polany są dwa Małe Stawki Furkotne – Wyżni i Niżni. W Wyżnym odkryto w 1933 roku skorupiaka, który jest uważany za relikt z plejstocenu. Jest to podobno jedyne poza obszarem podbiegunowym miejsce występowania skrzelopływka.

Przełęcz Bystra Ławka

Obowiązkowy postój przy stawach, aby nieco odsapnąć przed ostrym podejściem. Dodam, że można tutaj wypatrzeć spokojnie pasące się kozice – niestety nie miałam sprzętu, który pozwoliłby mi je uchwycić w oddali, więc pozostało cieszyć się widokiem na żywo.

Wyżni Staw Furkotny położony jest na wysokości 2145 m n.p.m., Przełęcz Bystra Ławka znajduje się na wysokości 2300 m n.p.m. Podejście jest strome, przebieg szlaku niekiedy zaciera się na głazowisku i piargach, więc trzeba się pilnować. Nie ma tutaj kosodrzewiny, wszystko jest odsłonięte, im wyżej, tym ciężej czegoś się przytrzymać, a spod butów osypują się kamyczki. Jednak samo przejście przez przełęcz nie sprawia większego problemu, gdy już się dojdzie do łańcuchów. Jedynie kłopotliwe może być odpowiednie ułożenie stóp, trzeba dość wysoko podnieść nogę, aby wdrapać się do miejsca, w którym jest już prosto, łatwo i przyjemnie. Widok z góry wynagradza trud. Po obu stronach widać jeziora położone w dolinach i granie Tatr – w moim przypadku wszystko w barwach zachodzącego słońca i straszących burzą chmur, które majaczyły w oddali.

Zejście z Przełęczy Bystra Ławka do Doliny Młynickiej nie jest trudne, są tu także łańcuchy, którymi można się wspomóc. Wpierw wąski przesmyk między skałami, później całkiem wygodna ścieżka po głazowisku, zupełnie inny standard niż od strony Doliny Furkotnej. Niby jest nieco drobnego materiału skalnego, lecz jest bardziej stabilny. Podobno zalecane jest przejście w odwrotnym kierunku, niż opisuję, lecz nie wyobrażam sobie schodzenia po tych piargach.

Jeśli wybierzesz się tym szlakiem, ale w odwrotnym kierunku, czyli Dolina Młynicka – Dolina Furkotna, tuż przed przełęczą zwracaj uwagę na oznaczenia, gdyż szlak w pewnym momencie skręca w lewo, a na wprost jest wyrysowane ostrzeżenie.

 Do 1993 roku szlak wiódł przez bliższą Furkotowi i szerszą przełęcz Bystry Przechód.

Dolina Młynicka

Zejście z Bystrej Ławki to uczta dla oczu, już wiem, dlaczego szlak Dolina Furkotna – Dolina Młynicka jest zaliczany do jednych z piękniejszych, mimo że technicznie nie jest najprostszy. To co ukazuje się oczom w Dolinie Młynickiej to bajka. W dole widoczne są trzy stawy: Kolisty Staw, Capi Staw i trzeci, którego nazwy nie udało mi się ustalić, może to któryś z Kozich Stawów. Po zejściu do Doliny Młynickiej mija się Kozie Stawy, Wołowe stawki oraz Stawy Nad Skokiem i Pod Skokiem, czyli nad i pod wodospadem.

Dolina Młynicka od zachodu ograniczona jest granią Soliska, od wschodu granią Baszty, a od północy główną granią odnogi Krywania od Hrubego Wierchu po Szczyrbski Szczyt.

Górny odcinek doliny jest nieco pustynny, aż ciężko uwierzyć, że jest tu jakieś życie, lecz rosną tu trawy, kwitną kwiaty. Po zejściu na dno doliny trzeba wytężyć wzrok w poszukiwaniu oznaczeń szlaku, jednolite barwnie głazowisko nie ułatwia wypatrywania ścieżki. Jeśli znasz powieści Andre Norton z cyklu „Świat Czarownic”, to tak właśnie wyobrażam sobie Highland po spustoszeniu wywołanym przez czarownice, które poruszyły góry. W pewnym miejscu uda Ci się wypatrzeć coś niecodziennego w parku narodowym – metalowy złom. Jest to miejsce katastrofy ratowniczej.

Katastrofa ratownicza w Dolinie Młynickiej

Szlak powoli opada w dół, ostrzejsze zejścia są jedynie na progach przy jeziorach górskich. Potężna skalna pustynia, a na niej głaz z tablicą pamiątkową, która wymienia z imienia i nazwiska tych, którzy tu zginęli.

25 czerwca 1979 roku w Tatrach słowackich wydarzyła się najtragiczniejsza tatrzańska katastrofa ratownicza. W Dolinie Młynickiej rozbił się helikopter Mi-8, który leciał z pomocą do turystki, która schodząc z przełęczy, doznała kontuzji nogi. Podczas podchodzenia do lądowania helikopter zawadził łopatą o skały, runął i eksplodował. Sześć osób zginęło na miejscu, siódma zmarła w szpitalu, był to znany słowacki himalaista Milan Krissak. Przeżyły tylko dwie osoby.

Śladem po katastrofie są leżące na skałach metalowe elementy rozbitej maszyny.

Wodospad Skok

Z przełęczy Bystra Ławka do Stawu nad Skokiem jest ok. 1 h 30 min marszu, mi z zachwytami nad krajobrazem i zmęczeniem kolan zeszło nieco dłużej, czyli 2 h. Dla wielu osób idących w przeciwnym kierunku, wycieczka do Doliny Młynickiej kończy się w tym miejscu. Jest tu ogromny próg skalny, a za nim 25-metrowy wodospad Skok. Szlak poprowadzony jest po zachodniej jego stronie. Na pierwszy rzut oka ścieżka może wydawać się ciężka do pokonania, lecz przy dobrych warunkach pogodowych, gdy jest sucho, skały nie są śliskie i można zejść bez korzystania z łańcuchów.

Podobno najlepszym momentem do wycieczki w to miejsce jest początek czerwca, gdy wody z roztopów zasilają strugi. Zaznaczę, że Dolina Młynicka, tak jak większość miejsc w Wysokich Tatrach Słowackich jest wyłączona z ruchu turystycznego od 31.05. do 1.11., lecz na część szlaku prowadzącą do wodospadu Skok można się wybrać przez cały rok.

Od Wodospadu Skok trzeba jeszcze nastawić się na ok. 1 h 30 min monotonnego dreptania w dół aż do parkingu.

Szlak Dolina Furkotna – Dolina Młynicka. Podsumowanie

• Szlak nie jest ciężki, lecz na pewno przejścia przez przełęcz nie polecam osobom z lękami wysokości lub przestrzeni.
• Specjalne przygotowanie nie jest potrzebne, ale umiejętność radzenia sobie z łańcuchami na szlakach jest wskazana.
• Z parkingu w Szczyrbskim Plesie trzeba udać się w kierunku dolnej stacji kolejki na Skrajne Solisko. Spod Chaty pod Soliskiem szlakiem niebieskim do Szkutnastej Polany, stamtąd dalej szlakiem żółtym na Przełęcz Bystra Ławka i dalej przez Dolinę Młynicką. U wlotu doliny szlak przebiega w pobliżu stacji kolejki. Stąd drogą asfaltową wprost na parking lub dworzec.
• W centrum Szczyrbskiego Plesa są restauracje, w których można zjeść obiadokolację (ja jadłam bryndzowe haluszki w Reštaurácia Plesnivec i w 2021 roku jedzenie tam było bardzo smaczne).

Szczyrbskie Pleso – parking, informacje praktyczne

• W centrum miasta jest kilka parkingów, najwygodniej zaparkować na wielopoziomowym pod współrzędnymi 49.11920, 20.06469. Opłata za cały dzień to 10 euro za samochód osobowy, a za busa 20 euro. Na stronie miasta sprawdzisz aktualne ceny: Szczyrbskie Pleso cena parkingu
• Z parkingiem graniczy stacja kolejowa tzw. Elektriczki. Słowacka kolej wąskotorowa poprowadzona jest u podnóża Tatr i przejeżdża przez najważniejsze miejscowości turystyczne Tatr Wysokich na Słowacji. Rozkłady jazdy i ceny biletów można sprawdzić na stronie: Elektriczka w Tatrach
• Dolna stacja kolejki linowej na Skrajne Solisko znajduje się pod współrzędnymi: 49.12982, 20.05940. Bilet w jedną stronę kosztuje 18 euro, taniej jest, gdy kupuje się go online z GoPass (podobno można też w kasie). Tutaj znajdziesz stronę z cennikiem: Cena kolejki na Skrajne Solisko
• Na wycieczkę trzeba sobie zarezerwować 6-7 h, wytrwali mogą wcześniej skoczyć na Przednie Solisko (trzeba doliczyć przynajmniej 1 h 35 min).
• Ze Szczyrbskiego Plesa można także wybrać się na wycieczkę do Popradzkiego Plesa.
• Warto wykupić ubezpieczenie w Tatry Słowackie, akcja ratunkowa górskiego pogotowia na Słowacji jest płatna.